تایم شرینگ یا مالکیت زمانی چیست؟

تایم شرینگ یا مالکیت زمانی به عنوان یک رویکرد مدرن و انعطاف‌پذیر در مالکیت املاک و دارایی‌ها، راهی برای افرادی است که به دنبال استفاده دوره‌ای و بهره‌مندی از امکانات تفریحی هستند بدون آنکه بخواهند به‌صورت دائم مالک یک ملک باشند.

این سیستم مالکیت بیشتر در ویلاها، آپارتمان‌ها و اقامتگاه‌های تفریحی به کار می‌رود و به خریداران این امکان را می‌دهد که در زمان‌های مشخصی از سال از ملک استفاده کنند.

مالکیت زمانی مفهومی است که از سیستم‌های اقتصادی مدرن نشأت گرفته و نیاز به مالکیت نوبتی و محدود را با قراردادها و توافق‌نامه‌های مختلف رفع کرده است. در ادامه با مقاله از سایت مزایدات همراه ما باشید تا اطلاعات جامعی در این خصوص بدست آورید.

مفهوم تایم شرینگ و بیع زمانی

تایم شرینگ یا همان بیع زمانی، نوعی مالکیت مشاع بر اساس زمان است. در این روش، ملک به دوره‌های زمانی مشخص تقسیم می‌شود و هر مالک به میزان مشخصی از زمان (مثلاً یک یا چند هفته در سال) از حق بهره‌مندی از ملک برخوردار است.

در تایم شرینگ، برخلاف مالکیت‌های سنتی، تمرکز بر تقسیم زمان استفاده از ملک است و هر فرد تنها در بازه‌های مشخص مالک حق استفاده از آن است، نه مالک دائم. بیع زمانی به ویژه در مناطقی که استفاده از املاک تفریحی و گردشگری بیشتر است رواج دارد.

تایم شرینگ در حقیقت، عبارت دیگری از مهایات در فقه است؛ یعنی چند مالک که به صورت مشاع در ملکی شراکت دارند به دلیل آن که نمی‌توانند به طور همزمان از آن ملک استفاده کنند، منافع ملک را به صورت زمان‌بندی شده بین خود تقسیم می‌کنند.

بنابراین در این صورت، مالکیت مالکین، به صورت مشاع بوده و تنها حق انتفاع از ملک، به صورت زمانبندی شده تقسیم می‌گردد.

تراست در تایم شرینگ

تراست به عنوان یک ساختار حقوقی در برخی از نظام‌های حقوقی به مالکین زمانی اجازه می‌دهد که از حمایت‌های حقوقی بیشتری برخوردار شوند.

در تراست، یک شرکت یا نهاد امین (Trustee) به عنوان مالک حقوقی ملک عمل می‌کند و مالکیت زمانی را بر اساس توافقات به افراد واگذار می‌نماید. تراست به نوعی سیستم محافظتی برای اطمینان از رعایت قوانین و شرایط قراردادی برای استفاده از ملک در دوره‌های زمانی مشخص است.

این روش برای حفظ حقوق مالکین و جلوگیری از ایجاد نزاع بر سر استفاده از ملک در دوره‌های زمانی هم‌پوشان، به کار می‌رود.

انواع مالکیت زمانی (تایم شرینگ) و مدل‌های انتقال مالکیت

در سیستم تایم شرینگ، مدل‌های مختلفی برای تقسیم‌بندی زمان و انتقال مالکیت وجود دارد که به خریداران این امکان را می‌دهد که بر اساس نیاز و زمان خود مالکیت زمانی ملک را به دست آورند. برخی از رایج‌ترین انواع مالکیت زمانی شامل موارد زیر است:

مالکیت ثابت

در این مدل، هر مالک زمان مشخصی از سال را به طور ثابت در اختیار دارد. برای مثال، اگر فردی هفته اول شهریور را خریداری کند، هر سال در همین هفته حق استفاده از ملک را خواهد داشت. مالکیت ثابت برای افرادی مناسب است که برنامه‌ریزی ثابت سالانه دارند و در همان زمان‌های خاص نیاز به اقامت در ملک دارند.

مالکیت شناور

مالکیت شناور به افراد این امکان را می‌دهد که هر سال زمان استفاده خود را تغییر دهند. این مدل از تایم شرینگ انعطاف‌پذیرتر است و برای افرادی که ممکن است هر سال در زمان‌های مختلف نیاز به استفاده از ملک داشته باشند، مناسب‌تر است.

نقاط زمانی

در این مدل، مالکین به جای زمان خاص، تعداد معینی “نقطه” را خریداری می‌کنند که می‌توانند از این نقاط در زمان‌های مختلف و حتی در مکان‌های مختلف (در صورت وجود شبکه تایم شرینگ) استفاده کنند.

نقاط زمانی معمولاً در سیستم‌های بزرگتر و چندملکی به کار می‌رود که به کاربران امکان استفاده از چندین مکان مختلف را می‌دهد.

مقاله پیشنهادی: درمورد مالیات بر اجاره چه می دانید؟

انتقال مالکیت در قالب اجاره، صلح و عقود نامعین

سیستم‌های تایم شرینگ برای انتقال مالکیت به صورت‌های مختلفی مانند اجاره، صلح و عقود نامعین انجام می‌شود. این روش‌ها بسته به قوانین و نظام حقوقی هر کشور، می‌تواند متفاوت باشد و بر اساس اصول قراردادی مختلف تنظیم گردد.

انتقال در قالب اجاره

در این روش، مالکیت زمانی به شکل اجاره‌نامه‌های کوتاه‌مدت تنظیم می‌شود و مالکان دوره‌های زمانی مشخصی را برای استفاده از ملک اجاره می‌کنند.

در این حالت، حقوق مالکیتی محدود به زمان‌های مشخص شده است و پس از پایان دوره اجاره، به مالک اولیه یا سایر مالکان بازمی‌گردد.

انتقال در قالب صلح

 در این مدل، مالکین می‌توانند حقوق استفاده را با قراردادهای صلح به سایرین منتقل کنند. انتقال مالکیت به صورت صلح برای بسیاری از افرادی که به دنبال اجتناب از پیچیدگی‌های قانونی اجاره یا بیع هستند، گزینه مناسبی است.

انتقال در قالب عقود نامعین

 در بعضی کشورها، قراردادهای انعطاف‌پذیرتر و نامعین به کار می‌رود. این عقود به مالکین این امکان را می‌دهند که توافقات خود را بدون الزام به قراردادهای رایج، مانند بیع یا اجاره، تنظیم کنند.

حقوق مالکیت زمانی و حق انتفاع و حق ارتفاق

در تایم شرینگ، مالکین زمانی به نوعی از حق انتفاع برخوردار هستند، به این معنا که تنها اجازه استفاده از ملک در بازه‌های زمانی مشخص را دارند و مالکیت دائمی برای ملک ندارند.

حق انتفاع به آن‌ها اجازه می‌دهد که بدون نیاز به مالکیت دائم، از منافع ملک بهره‌مند شوند. همچنین، در بسیاری از موارد، حق ارتفاق نیز شامل می‌شود که به مالکان زمانی اجازه می‌دهد تا از امکانات مشترک مانند استخر، پارکینگ و فضاهای عمومی ملک استفاده کنند.

مزایده و مناقصه املاک در تایم شرینگ

یکی از جذابیت‌های تایم شرینگ، امکان خرید زمان‌های مشخص از طریق مزایده املاک و مناقصه املاک است.

در مزایده تایم شرینگ، مالکین زمانی می‌توانند زمان‌های استفاده خود را در مزایده به فروش بگذارند و به بالاترین قیمت پیشنهادی منتقل کنند. این روش به مالکان اجازه می‌دهد در صورت عدم نیاز به استفاده از ملک در سال‌های خاص، زمان خود را بفروشند.

در مناقصه تایم شرینگ، شرکت‌ها یا نهادهای مالک زمان‌های استفاده را به خریداران با کمترین قیمت پیشنهادی واگذار می‌کنند. مناقصه در تایم شرینگ به خصوص برای خریداران جدید و کسانی که به دنبال کمترین هزینه برای مالکیت زمانی هستند، گزینه‌ای جذاب است.

فروش ویلا تایم شرینگ و انعطاف در استفاده

فروش ویلاها در سیستم تایم شرینگ به صورت قطعات زمانی مشخص انجام می‌شود و امکان تغییر و جابه‌جایی بین مالکین وجود دارد. فروش ویلا تایم شرینگ برای کسانی که به دنبال اقامت محدود در ویلاهای تفریحی هستند، انتخابی بهینه است.

از طرفی، این ویلاها به افراد اجازه می‌دهند که به دلیل هزینه‌های کمتر و تقسیم هزینه‌ها، از امکانات رفاهی بیشتری نسبت به مالکیت کامل برخوردار باشند. انعطاف‌پذیری در مالکیت زمانی، فروش و جابه‌جایی آسان میان مالکین، از دلایل محبوبیت این سیستم است.

مقاله پیشنهادی:نحوه‌ محاسبه‌ رهن و اجاره چگونه است؟

مزایا و معایب تایم شرینگ

مزایا:

1. کاهش هزینه‌ها: هزینه‌های خرید و نگهداری در تایم شرینگ میان چندین نفر تقسیم می‌شود.
2. بهره‌وری بالا: با تقسیم دوره‌های زمانی، ملک در تمام طول سال استفاده می‌شود و خالی نمی‌ماند.
3. انعطاف در انتقال مالکیت: مالکین می‌توانند به‌راحتی مالکیت خود را به سایرین منتقل کنند یا تغییر دهند.
4. امکانات رفاهی مشترک: املاک تایم شرینگ معمولاً دارای خدمات و امکانات رفاهی هستند که با تقسیم هزینه‌ها، هزینه فردی کاهش می‌یابد.

معایب:

1. محدودیت زمانی: استفاده از ملک تنها در دوره‌های مشخصی ممکن است.
2. کاهش ارزش ملک: فروش سهم تایم شرینگ معمولاً سخت‌تر از فروش کامل ملک است و ممکن است ارزش کمتری داشته باشد.
3. هزینه‌های نگهداری و هزینه‌های پنهان: مالکین ممکن است مجبور به پرداخت هزینه‌های سالانه برای نگهداری و خدمات باشند که می‌تواند افزایش یابد.
4. اختلافات میان مالکین: در صورت عدم توافق میان مالکین در استفاده از ملک، امکان بروز اختلافات قانونی و مالی وجود دارد.

نتیجه‌گیری

تایم شرینگ یا بیع زمانی به عنوان راه‌حلی نوین در مالکیت املاک، امکان استفاده بهینه و اقتصادی از املاک را برای افرادی که به دنبال مالکیت دائمی نیستند فراهم کرده است.

این سیستم با امکان تقسیم هزینه‌ها، انعطاف در استفاده و انتقال مالکیت در قالب اجاره، صلح و عقود نامعین، به یکی از مدل‌های محبوب مالکیت املاک تفریحی تبدیل شده است. با این حال، محدودیت‌های زمانی، هزینه‌های پنهان و مشکلات حقوقی نیز از چالش‌های این سیستم به‌شمار می‌آید.

سوالات متداول