کمبود بلیت قطار مساله ای است که در تابستان سال جاری به خصوص در هفته ها و روزهای اخیر بیشتر احساس می شود و مسافران از آن گله بسیاری دارند. این مشکل بنابر نظرات کارشناسان به دلیل افزایش تقاضا برای سفر در دوران پس از کرونا و همچنین کاهش تعداد ناوگان ریلی رخ داده است. در ادامه این خبر با مجله هزاره همراه باشید.
افزایش تقاضا یا کمبود امکانات عامل کمبود بلیت قطار؟
طی ماه ها و به خصوص هفته های گذشته کمبود بلیت قطار مشکلات متعددی را برای مسافران در سفرهای ریلی به وجود آورده است که کارشناسان اعتقاد دارند این مساله دلایل مختلفی دارد.
محمد رجبی، نایب رئیس انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته ایران در ارتباط با این موضوع گفت: پس از دوران پیک شیوع ویروس کرونا و با گسترش واکسیناسیون در سال گذشته، تقاضا برای سفرهای ریلی مانند دیگر حوزه های حمل و نقل افزایش بسیاری داشته است و از طرف دیگر هم با توجه به بالابودن هزینه های عملیاتی ناوگانی در این مدت به شبکه ریلی اضافه نشده است. البته معاون اول رییس جمهور اخیرا به وزیر راه دستور داد که روش های متعددی در جهت افزایش انگیزه های لازم برای جذب سرمایه گذاری را به کار بندد اما در این زمینه انگیزه‌ای هم وجود ندارد.
رجبی همچنین اضافه کرد: چند شرکت معدود ریلی علاقه به توسعه ناوگان خود ندارند و باقی شرکت ها نیز که زیر مجموعه ارگان های دولتی هستند به دلیل اجباری که شده اند از سوی سازمان خود مجبور به ادامه سیر فعلی خود هستند در حالی که ضرر و زیان بسیاری داده اند. علاوه بر این، در فضای بازار سرمایه و بیزینس های دیگر، انگیزه های لازم برای سرمایه گذاری در بخش ریلی وجود ندارد زیرا برای مثال امروزه سرمایه گذاران اعتقاد دارند که در بازه زمانی مشخص باید سرمایه آنها بازگردد تا صرفه اقتصادی برای آنها وجود داشته باشد اما وقتی بازگشت سرمایه رخ نمی دهد پس انگیزه‌ای هم وجود نخواهد داشت.
نایب رئیس انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل ریلی و خدمات وابسته ایران ضمن اشاره به انگیزه های بسیاری که در دهه ۸۰ وجود داشت گفت: در آن زمان دولت اعلام کرده بود که تسهیلات با کارمزد چهار درصد به سرمایه گذاران پرداخت می کند یا آن که اگر تسهیلاتی دریافت کرده اند دولت مازاد سود و کارمزد تسهیلات بیشتر از چهار درصد را به سرمایه گذاران پرداخت خواهد کرد. از طرف دیگر دولت ۱۵۰ واگن غزال وارد کرد که با نظارت خودش با کیفیت خوبی ساخته شده بودند و این واگن ها را با قیمتی مناسب عرضه کرد.
رجبی خاطر نشان کرد: هم اکنون هزینه های عملیاتی افزایش یافته و با اعداد و ارقام واقعی که وجود دارد انگیزه ای برای سرمایه گذاری در زمینه صنعت ریلی باقی نمی ماند. البته اگر همین تعداد ناوگان می توانست در روز ۱۵۰۰ کیلومتر سیر انجام دهد بهره وری افزایش و هزینه های سیر کاهش پیدا می کرد اما امروز نهایتا ۹۰۰ کیلومتر سیر در مسیر تهران- مشهد انجام می شود زیرا سرعت سیر کم است.
وی گفت: در حال حاضر سرعت سیر قطارهای مسافری حدود ۷۰ کیلومتر است و حداکثر آن نیز به ۱۳۰ کیلومتر می رسد. این موضوع در حالی است که قطارهای تندرو در دنیا با سرعتی بیش از ۲۰۰ کیلومتر سیر دارند. این موضوع را هم باید در نظر گرفت که سرعت سیر با دستور و ابلاغیه افزایش نخواهد یافت و باید زیرساخت ها و ملزومات آن فراهم شود. برای مثال خطوط باید بازسازی و نوسازی شوند و سوزن ها نیز باید تعویض شود که به اعتبار حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان نیاز دارد.
بنابر اظهارات رجبی یکی از مشکلات دیگر که موجب کاهش بلیت قطار شده است، آن است که طی ۱۱ سال گذشته واگن های مسافری از ۱۷۰۰ واگن به حدود ۱۱۰۰ واگن رسیده و این به معنی خروج حدود ۶۰۰ واگن با وجود اضافه شدن واگن ها در سال های اخیر است. از طرف دیگر هم به دلیل نوع فرهنگ مردم ظرفیت واگن های موجود نیز کاهش پیدا کرده است و واگن های شش تخته به چهار تخته تغییر پیدا کرده است.
پیشنهاد مطالعه: اگر به دنبال مناقصات جدید هستید « مناقصه های اداره کل ارتباطات و علائم الکتریکی راه اهن جمهوری اسلامی » را در پایگاه اطلاع رسانی هزاره دنبال کنید.
