آنچه در این مطلب می خوانید:
قانون مناقصات چند ماده دارد و با هدف برگزاری هر چه بهتر فرایند مناقصات مشتمل بر سی ماده می شود. این قانون با هدف تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات نوشته شده است و کاربرد آن برای معاملاتی است که با رعایت این قانون صورت می گیرد.
این قانون مشتمل بر سی ماده و ده تبصره است که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ بیست و پنجم فروردین ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامیتصویب شده و در تاریخ ۳/۱۱/۱۳۸۳ با اصلاحاتی در بند (ب) ماده (۱) و بند (ب) ماده (۲۸) و ماده (۳۰) و حذف بندهای (د)، (هـ) و جزء (۳) بند (ز) ماده (۲۸) به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسیده است. در ادامه این مقاله با سایت مزایدات و مناقصات هزاره همراه باشید.
کلیات قانون مناقصات
در فصل اول قانون مناقصات که به بررسی کلیات آن می پردازد؛ ۳۰ ماده مورد بررسی قرار گرفته است که به شرح زیر است:
ماده ۱ – کاربرد : این ماده کاربرد قانون مناقصات را بیان می کند.
الف- این قانون با هدف تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات به تصویب می رسد و تنها در معاملاتی که با رعایت این قانون انجام میشود، کاربرد دارد.
ب- قوای سهگانه جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانه ها، سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانکها و مؤسسات اعتباری دولتی و غیره وظیفه دارند که در برگزاری مناقصات خود این قانون را رعایت کنند.
ماده ۲- تعاریف : در این ماده به تعاریف آنچه در مناقصات می آید؛ اعم از واژگان مختلف و غیره پرداخته می شود.
ماده ۳- طبقه بندی معاملات : معاملات در این ماده به لحاظ نصاب یا قیمت معامله در سال ۱۳۸۲ به سه دسته معاملات کوچک، معاملات متوسط و بزرگ تقسیم بندی می شوند که معاملات کوچک در این سال، کمتر از بیست میلیون ریال بوده، معاملات متوسط، بیش از سقف مبلغ معاملات کوچک بوده و از ده برابر سقف ارزش معاملات کوچک بیشتر نیست و معاملات بزرگ مبلغ برآورد اولیه آنها بیش از ده برابر سقف ارزش مبلغ معاملات کوچک است. وزارت امور اقتصادی و دارائی وظیفه دارد تا نصاب معاملات را در ابتدای هر سال بر اساس شاخص بهای کالا و خدمات اعلام شده توسط بانک مرکزی، برای تصویب به هیات وزیران پیشنهاد کند.
ماده ۴- طبقه بندی انواع مناقصات : در این ماده مناقصات از نظر مراحل به مناقصه یک مرحله ای و دو مرحله ای و از نظر روش دعوت مناقصه گران به مناقصه عمومی و مناقصه محدود تقسیم بندی شده است.
ماده ۵- کمیسیون مناقصه : کمیسیون مناقصه بر اساس مناقصات مختلف متشکل از چند عضو است که با توجه به نوع سازمان متغیر است.
ماده ۶- وظایف کمیسیون مناقصه : در این ماده به بررسی مهم ترین وظایف کمیسیون مناقصه پرداخته می شود.
ماده ۷- هیأت رسیدگی به شکایات: این هیات با هدف رسیدگی بهتر به شکایات مناقصه گران و مناقصه گزاران تشکیل می شود.
ماده ۸- وظایف هیأت رسیدگی به شکایات: در این ماده وظایف هیات رسیدگی به شکایات مورد بررسی قرار می گیرد.
ماده ۹- فرایند برگزاری مناقصات: فرایند برگزاری مناقصات شامل چندین مرحله است که در این ماده به صورت کامل به آن پرداخته می شود.
ماده ۱۰- تأمین منابع مالی : پیش بینی مالی معاملات دستگاه های مختلف و قید آن در اسناد مناقصه در این ماده بررسی شده است.
ماده ۱۱- روش های انجام مناقصه : روش های انجام مناقصه در انواع مناقصات کوچک، متوسط و بزرگ در این ماده به صورت کامل تشریح شده است.
ماده ۱۲- ارزیابی کیفی مناقصهگران : در زمینه ارزیابی کیفی مناقصه گران نکاتی باید در نظر گرفته شود که در این ماده مورد بررسی قرار گرفته است.
ماده ۱۳- فراخوان مناقصه : برای مناقصه نیاز به اعلام یک فراخوان از سوی سازمان برگزار کننده مناقصه است که این فراخوان باید شامل چند مفاد به شرح این ماده باشد.
ماده ۱۴- اسناد مناقصه : اسناد مناقصه شامل ۱۲ سند است که باید به صورت یکسان به همه داوطلبان تحویل شود.
ماده ۱۵- ترتیب تهیه و تسلیم پیشنهادها : نحوه تهیه و تسلیم پیشنهاد نیز دارای ترتیب خاصی است که در این ماده به مراحل آن پرداخته شده است.
ماده ۱۶ـ شرایط تسلیم و تحویل پیشنهادها : در این ماده به بررسی شرایط تحویل پیشنهادات مناقصه گران پرداخته شده است.
ماده ۱۷- توضیح و تشریح اسناد : توضیح و تشریح اسناد مناقصه و نحوه ارائه این توضیحات در این ماده تشریح شده است.
ماده ۱۸- گشایش پیشنهادها : مرحله بازگشایی پیشنهادات در مناقصات،در این ماده مورد بررسی قرار گرفته و مراحل آن نیز طبقه بندی شده است.
ماده ۱۹- ارزیابی فنی بازرگانی پیشنهادها: مناقصه گزاران در مناقصات دو مرحله ای وظیفه این ارزیابی را دارند و باید نتیجه آن را به مناقصه گران اعلام کنند.
ماده ۲۰- ارزیابی مالی و تعیین برنده مناقصه : در زمان ارزیابی مالی مناقصه گزار شرکت کننده ای را مناسب اعلام می کند که مناسب ترین قیمت را اعلام کرده باشد. برنده دوم هم درصورتی اعلام می شود که تفاوت قیمت پیشنهادی وی با برنده اول، کمتر از مبلغ تضمین باشد.
ماده ۲۱- انعقاد قرارداد : این قرارداد میان مناقصه گزار و برنده مناقصه منعقد می شود و باید پیش از پایان مدت اعتبار پیشنهادات بسته شود.
ماده ۲۲- شرایط ارسال اسناد و مکاتبات: ارسال مکاتبات یا اسناد مرتبط با مناقصه موضوع ماده (۲۰) این قانوندرصورتی معتبر است که فرستادن آن جز در موارد تغییر نشانی یا محل قابل تصدیق باشد؛ مانند پست سفارشی، تلگرام، تلکس و نظایر آن.
ماده ۲۳- مستند سازی و اطلاع رسانی: دولت وظیفه دارد تا اطلاعات مورد نیازی را که در این ماده آمده است در طول مدت یک سال بانک اطلاعات و پایگاه ملی مناقصات را ایجاد کرده و این اسناد را در آن ثبت و نگهداری کند.
ماده ۲۴- تجدید و لغو مناقصه: مناقصه در شرایطی تجدید می شود که در این ماده به بررسی آن پرداخته شده است.
ماده ۲۵- نحوه رسیدگی به شکایات : در صورتی که مناقصه گران شکایاتی از هر کدام از مراحل برگزاری مناقصه داشته باشند؛ می توانند بر اساس مفاد این قانون شکایات خود را تنظیم کنند.
ماده ۲۶- نحوه برگزاری مناقصه محدود: مناقصه محدود با رعایت مواد ۴ و ۱۳ در مواردی خاص برگزار می شود که در این ماده قید شده است.
ماده ۲۷- ترک تشریفات مناقصه: در مواردی که انجام مناقصه براساس گزارش توجیهی دستگاه مناقصه گزار به تشخیص یک هیأت سه نفره مرکب از مقامات مذکور در ماده (۲۸) این قانون امکان پذیر نباشد، می توان معامله را به روش دیگری انجام داد.
ماده ۲۸- ترکیب هیأت ترک تشریفات مناقصه : ترکیب هیات ترک تشریفات مناقصات در این ماده ذکر شده است.
ماده ۲۹- موارد عدم الزام به برگزاری مناقصه: در برخی از موارد الزامی به برگزاری مناقصه نیست و دستگاه های اجرایی می توانند بدون انجام تشریفات مناقصه، معامله مورد نظر را انجام دهند. این موارد در بند ۲۹ قید شده است.
ماده ۳۰- نسخ قوانین: از زمان تصویب این قانون تمامی قوانین و مقررات مغایر دستگاه های زیر مجموعه این قانون منسوخ می شود.
قانون برگزاری مناقصات
قانون برگزاری مناقصات به عنوان چارچوبی قانونی، فرآیند تأمین کالا و خدمات مورد نیاز دستگاههای دولتی و عمومی را تعیین میکند. این قانون با هدف ایجاد شفافیت، رقابت سالم و جلوگیری از فساد مالی تدوین شده است. برگزاری مناقصات یکی از روشهای متداول در تأمین نیازهای دولتی است که موجب میشود پروژهها و خدمات مورد نیاز دولت با مناسبترین قیمت و بهترین کیفیت ارائه شوند.
در ادامه، به جزئیات و مراحل قانون برگزاری مناقصات پرداخته خواهد شد:
تعریف مناقصه
مناقصه فرآیندی است که در آن سازمانها و دستگاههای دولتی به منظور تأمین کالا، خدمات یا انجام پروژههای خود، از شرکتها و پیمانکاران مختلف دعوت میکنند تا پیشنهادات خود را ارائه دهند. این پیشنهادات شامل جزئیاتی مانند قیمت، کیفیت، زمانبندی و سایر شرایط هستند. هدف اصلی مناقصه انتخاب پیمانکار یا تأمینکنندهای است که بهترین پیشنهاد را از نظر قیمت و کیفیت ارائه دهد.
انواع مناقصات
بر اساس قانون برگزاری مناقصات، مناقصات به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
- مناقصات عمومی: در این نوع مناقصه، همه شرکتها و پیمانکاران مجاز به ارائه پیشنهاد هستند و اطلاعرسانی عمومی از طریق انتشار آگهی صورت میگیرد.
- مناقصات محدود: در این نوع مناقصه، فقط شرکتها و پیمانکارانی که صلاحیت آنها قبلاً تأیید شده و دعوتنامه دریافت کردهاند، میتوانند در مناقصه شرکت کنند.
- مراحل برگزاری مناقصه
قانون برگزاری مناقصات به صراحت مراحل دقیق و الزامآوری را برای برگزاری مناقصه تعیین کرده است. این مراحل به شرح زیر هستند:
الف) مرحله تهیه و انتشار آگهی مناقصه
این مرحله اولین قدم در فرآیند مناقصه است که شامل تهیه مدارک مناقصه و سپس انتشار آگهی آن در روزنامههای رسمی یا وبسایتهای مشخص میشود. در آگهی مناقصه، جزئیاتی همچون موضوع مناقصه، شرایط و نحوه شرکت در آن، مهلت زمانی و مدارک مورد نیاز ارائه میشود.
ب) مرحله دریافت پیشنهادات
پس از انتشار آگهی، شرکتکنندگان در مناقصه موظفند که پیشنهادات خود را به همراه اسناد لازم و ضمانتنامهها ارائه دهند. تمامی پیشنهادات باید در پاکتهای دربسته به کارفرما ارسال شوند تا روند بررسی بدون هیچگونه دخالت خارجی انجام شود.
ج) مرحله بازگشایی پاکتها
در این مرحله، کمیتهای متشکل از نمایندگان کارفرما تشکیل میشود که وظیفه بررسی پیشنهادات و بازگشایی پاکتها را دارد. این مرحله با حضور نمایندگان قانونی شرکتکنندگان انجام میشود و پیشنهادات به طور رسمی بررسی میگردد.
د) مرحله ارزیابی فنی و مالی
پس از بازگشایی پاکتها، پیشنهادات فنی و مالی شرکتها مورد ارزیابی قرار میگیرند. پیشنهادات از نظر فنی باید با نیازهای پروژه همخوانی داشته باشند و همچنین قیمت پیشنهادی با کیفیت ارائه شده باید تناسب داشته باشد.
ه) اعلام برنده مناقصه
در نهایت، پیمانکار یا تأمینکنندهای که بهترین پیشنهاد از نظر فنی و مالی را ارائه کرده باشد، به عنوان برنده مناقصه اعلام میشود. این انتخاب به صورت شفاف و با رعایت دقیق مقررات انجام میشود.
- ضمانتنامههای مناقصه
یکی از بخشهای مهم قانون برگزاری مناقصات، مربوط به ضمانتنامههای لازم است. شرکتکنندگان موظفند ضمانتنامهای جهت تضمین شرکت در مناقصه ارائه دهند. این ضمانتنامهها به دو نوع تقسیم میشوند:
- ضمانتنامه شرکت در مناقصه: که تضمین میکند شرکتکننده تمامی مراحل مناقصه را طی کند و در صورت برنده شدن، مسئولیتهای خود را بپذیرد.
- ضمانتنامه انجام تعهدات: که پس از برنده شدن و عقد قرارداد به کارفرما ارائه میشود تا تعهدات پیمانکار در انجام کار تضمین شود.
- نقش کمیسیون مناقصات
کمیسیون مناقصات به عنوان یکی از ارکان کلیدی این فرآیند شناخته میشود. این کمیسیون مسئول ارزیابی پیشنهادات، نظارت بر شفافیت فرآیند و اعلام برنده مناقصه است. اعضای کمیسیون باید از افراد متخصص و باتجربه تشکیل شوند تا فرآیند به درستی و بدون تخلف انجام شود.
- تخلفات در مناقصات
تخلفات در مناقصات میتواند شامل مواردی مانند تبانی بین شرکتکنندگان، ارائه مدارک جعلی یا عدم رعایت مقررات مربوط به مناقصه باشد. این تخلفات ممکن است منجر به جریمههای سنگین، محرومیت از شرکت در مناقصات آینده و حتی پیگیریهای قضایی شود. به همین دلیل، دستگاههای نظارتی به دقت تمامی مراحل مناقصه را زیر نظر دارند.
- بازنگری و تجدید مناقصه
در صورتی که مناقصه به دلایلی مانند عدم ارائه پیشنهادات مناسب یا بروز اشکالات قانونی متوقف شود، امکان بازنگری یا تجدید مناقصه وجود دارد. در این حالت، مراحل مناقصه مجدداً از ابتدا آغاز میشود و شرکتهای جدید میتوانند در آن شرکت کنند.
- مزایای برگزاری مناقصات
- افزایش رقابت: مناقصهها با فراهم آوردن بستر رقابت بین شرکتها و پیمانکاران، موجب میشوند که بهترین کیفیت و مناسبترین قیمتها به دولت ارائه شوند.
- کاهش فساد: شفافیت فرآیند مناقصهها باعث کاهش احتمال بروز فساد و تخلف در تأمین نیازهای دولتی میشود.
- بهبود کیفیت خدمات: از آنجا که شرکتها ملزم به ارائه بهترین پیشنهادات خود هستند، کیفیت خدمات و کالاهای ارائه شده به دولت افزایش مییابد.
آیین نامه ارزیابی کیفی مناقصه گران
آییننامه ارزیابی کیفی مناقصهگران به عنوان یکی از مهمترین ابزارهای حقوقی در فرآیند مناقصه، جهت ارزیابی صلاحیت و توانمندی شرکتها و پیمانکارانی که در مناقصات دولتی یا عمومی شرکت میکنند، تدوین شده است. هدف اصلی از ارزیابی کیفی، انتخاب پیمانکار یا تأمینکنندهای است که از نظر فنی، مالی و اجرایی توانایی انجام تعهدات خود را به بهترین شکل دارا باشد. این آییننامه به منظور دستیابی به اهداف زیر طراحی شده است:
- تضمین اجرای موفق پروژهها: از طریق انتخاب پیمانکاران و شرکتهایی که از توان فنی و مالی کافی برخوردار هستند.
- کاهش ریسک پروژهها: با ارزیابی توان اجرایی مناقصهگران، از بروز مشکلاتی مانند تأخیر در تحویل پروژه یا ناتوانی در اجرای تعهدات جلوگیری میشود.
- افزایش شفافیت: ارزیابی کیفی موجب شفافیت بیشتر در فرآیند انتخاب پیمانکاران و کاهش احتمال فساد و تبانی میشود.
معیارهای ارزیابی کیفی مناقصهگران
در آییننامه ارزیابی کیفی، مناقصهگران بر اساس معیارهای مختلفی ارزیابی میشوند. این معیارها به طور کلی به دو دسته فنی و مالی تقسیم میشوند:
الف)معیارهای فنی
این معیارها شامل تواناییهای اجرایی، نیروی انسانی متخصص و تجربه مرتبط با پروژههای مشابه است. برخی از مهمترین معیارهای فنی عبارتند از:
- تجربه کاری: پیمانکاران باید مدارک و سوابق کاری پروژههای مشابهی که با موفقیت به پایان رساندهاند را ارائه دهند. این تجربه شامل تعداد پروژههای انجام شده و پیچیدگی آنهاست.
- توان فنی و اجرایی: پیمانکاران باید نشان دهند که از نیروی انسانی متخصص، تجهیزات و منابع کافی برای اجرای پروژه برخوردار هستند. این امر شامل تخصص فنی کارکنان، وجود ماشینآلات مورد نیاز و توانایی مدیریت پروژه است.
- کیفیت عملکرد گذشته: عملکرد پیمانکار در پروژههای گذشته مورد بررسی قرار میگیرد. اگر پیمانکار در اجرای پروژههای قبلی موفق عمل کرده باشد، امتیاز بیشتری در این بخش کسب میکند.
ب) معیارهای مالی
از آنجا که توانایی مالی پیمانکار نیز به اندازه توان فنی مهم است، معیارهای مالی برای ارزیابی کیفی لحاظ میشوند. برخی از مهمترین معیارهای مالی عبارتند از:
- توان مالی: پیمانکار باید نشان دهد که از نظر مالی توانایی کافی برای تأمین منابع و پرداختهای مورد نیاز پروژه را دارد. این توانایی میتواند از طریق صورتهای مالی و ترازنامههای مالیاتی اثبات شود.
- سابقه اعتباری: سابقه اعتباری پیمانکاران نزد بانکها و موسسات مالی نیز مورد ارزیابی قرار میگیرد. پیمانکارانی که از نظر مالی و اعتباری سابقه خوبی داشته باشند، امتیاز بالاتری کسب میکنند.
- توان تأمین مالی پروژهها: شرکتهایی که توانایی تأمین مالی پروژهها از طریق منابع داخلی یا اعتبارات بانکی را دارند، مورد ارزیابی قرار میگیرند.
نتیجهگیری
قانون برگزاری مناقصات با هدف ایجاد شفافیت، رقابت و کاهش فساد در تأمین نیازهای دولتی تدوین شده است. با اجرای صحیح این قانون، دولتها میتوانند از بهترین خدمات و کالاها با مناسبترین قیمتها بهرهمند شوند و از بروز تخلفات و فساد جلوگیری کنند. در این میان آییننامه ارزیابی کیفی مناقصهگران به عنوان یکی از ابزارهای اصلی برای اطمینان از انتخاب پیمانکاران توانمند و معتبر، نقش کلیدی در موفقیت پروژههای دولتی و عمومی دارد. با ارزیابی دقیق و شفاف مناقصهگران بر اساس معیارهای فنی و مالی، میتوان از اجرای موفق پروژهها و کاهش ریسکهای احتمالی اطمینان حاصل کرد.
سوالات متداول
آییننامههای اجرایی قانون مناقصات، مجموعه قوانین و مقرراتی هستند که به منظور تفسیر، تکمیل و اجرای دقیقتر قانون مناقصات تدوین میشوند. این آییننامهها، جزئیات عملیاتی و روشهای اجرایی را برای مراحل مختلف برگزاری مناقصه، از جمله تهیه اسناد مناقصه، ارزیابی پیشنهادات، انعقاد قرارداد و رسیدگی به شکایات، مشخص میکنند. به عبارت دیگر، آییننامهها به عنوان راهنما و دستورالعمل برای دستگاههای اجرایی و شرکتکنندگان در مناقصه عمل کرده و اطمینان حاصل میکنند که روند برگزاری مناقصه به صورت شفاف، عادلانه و کارآمد انجام شود. با توجه به پیچیدگیهای موجود در فرآیندهای مناقصهای، آییننامهها نقش مهمی در جلوگیری از بروز اختلاف و تضمین اجرای صحیح قانون مناقصات ایفا میکنند.
قانون مناقصات و معاملات دولتی، ستون فقرات شفافیت، عدالت و کارایی در خریدهای دولتی محسوب میشود. این قانون با ایجاد رقابت سالم بین شرکتها، امکان انتخاب بهترین گزینه با بالاترین کیفیت و کمترین هزینه را برای دولت فراهم میآورد. از سوی دیگر، با جلوگیری از فساد و تبانی، به اعتماد عمومی به نهادهای دولتی تقویت میکند. همچنین، این قانون با تشویق مشارکت بخش خصوصی در پروژههای دولتی، به توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال کمک شایانی میکند. به طور خلاصه، قانون مناقصات و معاملات دولتی، ابزاری قدرتمند برای بهبود مدیریت منابع عمومی و ارتقای کارایی دستگاههای اجرایی است.
پیشنهاد مطالعه : اگر به دنبال مناقصات جدید هستید « مناقصه های روز کشور » را در پایگاه اطلاع رسانی هزاره دنبال کنید.